1. ​​Podstawowe komponenty:​​ Sprężarka spiralna składa się głównie z dwóch identycznych, spiralnych zwojów (zwanych spiralami ewolwentowymi) umieszczonych jeden w drugim.

   • ​​Zwoj stacjonarny (stały):​​ Jeden zwój jest zamocowany w obudowie sprężarki.

   • ​​Zwoj obiegowy (ruchomy):​​ Drugi zwój jest zamontowany na mechanizmie mimośrodowym napędzanym przez silnik sprężarki. Ten zwój nieobraca się; zamiast tego porusza się po małej okrężnej ścieżce (obiega) wokół punktu centralnego stałego zwoju, bez obracania się wokół własnej osi. Ten ruch nazywany jest ruchem orbitalnym.

2. ​​Tworzenie kieszeni gazowych:​​ Połączenie dwóch spiral tworzy serię kieszeni gazowych w kształcie półksiężyca uwięzionych między ich ścianami.

3. ​​Ssanie:​​ Gdy silnik pracuje, ruch zwoju obiegowego powoduje, że najbardziej zewnętrzne kieszenie przesuwają się do wewnątrz w kierunku środka i jednocześnie zostają odcięte od portu ssawnego. W miarę przesuwania się do wewnątrz, zasysają niskociśnieniową, niskotemperaturową parę czynnika chłodniczego z przewodu ssawnego do utworzonych przestrzeni.

4. ​​Sprężanie:​​ Ciągły ruch orbitalny ruchomego zwoju zmusza te uszczelnione kieszenie gazowe do stopniowego przesuwania się w kierunku samego środka zestawu zwojów. Objętość tych ruchomych kieszeni ciągle malejew miarę jak orbity wpychają gaz w coraz mniejsze przestrzenie.

   • ​​Kluczowa kwestia:​​ Sprężanie odbywa się płynnie i w sposób ciągływ miarę jak kieszenie są wpychane do wewnątrz, a ich objętość się zmniejsza. Nie ma nagłych „skoków” „ssania” lub „sprężania” jak w sprężarce tłokowej.

5. ​​Wylot:​​ Kiedy ruch obiegowy doprowadza kieszeń do środka, objętość została zredukowana do minimum. Gaz wysokiego ciśnienia sprężony w środku jest wypychany przez port wylotowy znajdujący się w środku stałego zwoju do strony wysokiego ciśnienia (przewodu wylotowego) układu chłodniczego.

6. ​​Jednoczesna praca:​​ Co ważne, wiele kieszeni przechodzi jednocześnie fazy ssania, sprężania i wylotu jednocześniew miarę ruchu zwoju obiegowego. Podczas gdy jedna kieszeń rozpoczyna ssanie na zewnętrznej krawędzi, inna kieszeń jest w trakcie sprężania, a kolejna wylatuje w samym środku. Ten nakładający się proces zapewnia bardzo płynny i ciągły przepływ gazu.

​​Kluczowe zalety odzwierciedlone w zasadzie:​​

• ​​Płynny i ciągły przepływ:​​ Ruch orbitalny i stała redukcja objętości kieszeni skutkują bardzo płynnym przepływem gazu z minimalnymi pulsacjami w porównaniu do sprężarek tłokowych.

• ​​Wydajność:​​ Ciągły charakter minimalizuje straty związane z otwieraniem/zamykaniem zaworów ssawnych i wylotowych. Ścieżki wycieków wewnętrznych są również małe. Bliskie sąsiedztwo zwojów poprawia sprawność cieplną.

• ​​Mniej ruchomych części:​​ Prostsza konstrukcja niż sprężarki tłokowe (brak tłoków, korbowodów, złożonych zaworów).

• ​​Cichsza praca:​​ Płynne sprężanie i mniej uderzeń mechanicznych prowadzą do znacznie niższego poziomu hałasu i wibracji.

• ​​Niezawodność:​​ Mniejsze zużycie krytycznych elementów dzięki płynnemu ruchowi orbitalnemu.

• ​​Obsługa zalewania cieczą:​​ Zazwyczaj lepsza tolerancja na małe ilości ciekłego czynnika chłodniczego wchodzącego do sprężarki niż w przypadku typów tłokowych.

​​Podsumowując:​​ Sprężarka spiralna działa poprzez użycie jednego zwoju obiegowego poruszającego się względem stałego zwoju w celu utworzenia i uszczelnienia kieszeni gazowych w kształcie półksiężyca. Kieszenie te są stale przesuwane w kierunku środka po orbicie. W miarę przesuwania się ich objętość stale się zmniejsza, sprężając uwięzioną parę gazu. Sprężona para jest ostatecznie wyprowadzana przez centralny port. Proces ten zachodzi jednocześnie i w sposób ciągły w wielu kieszeniach, umożliwiając wydajną, płynną i cichą pracę.